# Bez kategorii

Zapis zwykły – część 2

Co może być przedmiotem zapisu zwykłego?

Przedmiot zapisu zwykłego musi być ściśle określony w testamencie przez spadkodawcę.

Przedmiotem zapisu zwykłego może być każde świadczenie majątkowe, które może być przedmiotem zobowiązania. Kodeks cywilny nie wprowadza w tym zakresie szczególnych ograniczeń, a zatem przedmiotem tym może być każde świadczenie o wartości majątkowej, które przyniesie korzyść zapisobiercy. Spadkodawca ma dużą swobodę nie tylko w określaniu przedmiotu zapisu zwykłego, ale także w regulowaniu stosunków między stronami tego zobowiązania – w tym wyboru sposobu, miejsca, terminu wykonania wraz ze skutkami jego niewykonania bądź nienależytego wykonania.

Przy ustanawianiu zapisu podstawowe i zasadnicze znaczenie ma wola testatora, a strony wykonując zapis powinny się jej podporządkować.

Zazwyczaj w praktyce przedmiotem zapisu zwykłego są rzeczy lub prawa wchodzące w skład spadku.

Wykonanie zapisu zwykłego podlega przepisom regulującym wykonywanie zobowiązań. Roszczenia z tytułu zapisu zwykłego mogą być dochodzone w procesie. W postępowaniu o dział spadku możliwe jest jedynie ustalenie istnienia zapisu zwykłego, chyba że zapisobierca jest jednocześnie spadkobiercą dzielonego spadku – w takim wypadku judykatura dopuszcza możliwość dochodzenia roszczenia z tytułu zapisu zwykłego w tym postępowaniu. Należy pamiętać, iż zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą rozstrzygnięcie problemu zapisu nie może nastąpić w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku.

 Kiedy można dochodzić roszczeń z tytułu zapisu zwykłego?

Zgodnie z treścią art. 970 k.c. w braku odmiennej woli spadkodawcy zapisobierca może żądać wykonania zapisu niezwłocznie po ogłoszeniu testamentu.

W jakim stopniu wykonanie zapisu obciąża spadkobierców?

Jak wskazuje art. 971 k.c. jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, zapis obciąża ich w stosunku do wielkości ich udziałów spadkowych, chyba że spadkodawca postanowił inaczej.

Czy można uczynić zapis pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu?

Tak, zapis może być uczyniony pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu. Warunkowe lub terminowe powołanie zapisobiercy to wyraz swobody testowania, zapewniający realizację woli spadkodawcy w najpełniejszym kształcie. Daje spadkodawcy możliwość zamieszczenia w testamencie zapisu (zwykłego i dalszego) wraz z ukształtowaniem treści warunku w taki sposób, że jego spełnienie będzie polegać na przeniesieniu uprawnień do konkretnego przedmiotu majątkowego na rzecz konkretnej osoby